Diverse plekken Dat gehoord worden, is inmiddels zichtbaar op meerdere plekken. Joyce en haar collega’s trokken bijvoorbeeld aan de bel toen de herinrichting van het poliplein ter sprake kwam. ‘Wij hebben toch een bijzondere doelgroep. Ouderen moet je niet vol in de drukte zetten. Wij zitten niet voor niets wat achteraf om de rust te bewaren. Herinrichting prima, maar houd dan wel rekening met ons en onze doelgroep.’ Ook lieten zij hun stem horen toen door schaarste op de afdeling protocollen en folders niet meer up to date waren. ‘We hebben toen gevraagd tijd te krijgen voor een inhaalslag en die (tijdelijke) uren ook gekregen.’ Of neem de (ziekenhuis brede) scholingsdagen. Joyce: ‘Die gelden eigenlijk alleen voor de kliniek en niet voor de poliklinieken. Wij geven als verpleegkundigen geriatrie zelfs onderwijs over delier in de kliniek, maar hebben zelf geen scholingsdagen. Dat hebben we ook aangekaart. Voor de poliklinieken zijn scholingsdagen net zo belangrijk.’ Ook toen er nieuwe ideeën voor de geheugenpoli ter sprake kwamen heeft Joyce aangegeven dat ze hier over wilde meedenken en neemt sindsdien deel aan de werkgroep. Joyce: ‘Overall geldt: ga je stil in een hoekje zitten, word je niet gehoord. Laat je jezelf zien, gaan mensen je ook zien en kun je echt je stem laten horen. En daar is dan ook oor voor.’